点评:Όταν σε μια παραλία σου χρεώνουν 15 ευρώ την ξαπλώστρα (ήτοι 30 ευρώ το σετ), πρέπει να υπάρχουν και κάποιες στοιχειώδεις παροχές. WC δεν υπάρχει. Το ντους λειτουργεί με κερματοδέκτη (insert coin, καλά ακούσατε). Χωρίς δίευρα ανά χείρας ντουζάκι δεν κάνετε. Για να μπείτε στη θάλασσα χρειάζεται παπουτσάκι για τις πέτρες, ειδάλλως πιθανό να φύγετε με γύψο από Πάτμο. Ως δια μαγείας στην καντίνα πωλούνται παπουτσάκια σε τιμή τριπλάσια από αυτήν που βλέπεις σε τουριστικά μαγαζάκια. Το αποκορύφωμα η διάθεση του κυριούλη της καντίνας να εξυπηρετήσει. Καθώς στην παραλία δεν υπήρχε σήμα της κινητής τηλεφωνίας, ζήτησα να μου καλέσει ένα ταξί. Με παρέπεμψε με πλήρη αδιαφορία στην ταβέρνα που βρισκόταν κανά χιλιόμετρο μακρυά, λέγοντας μου ότι του τελείωσε η κάρτα. Δηλαδή, σε ολόκληρη επιχείρηση με 5 τουλάχιστον άτομα προσωπικό, δεν υπήρχε ένα
τηλέφωνο και καλά. Όταν όμως πρωτοεμφανιστήκαμε στην παραλία, ήταν στο κατόπι μας για να πάρει τα τριάντα του ευρουλάκια για τις ξαπλώστρες...
翻译:在海滩上,日光浴床的收费为 15 欧元(即 30 欧元一套),还必须有一些基本设施。没有卫生间。淋浴是投币式的(插入硬币,你没听错)。没有两个手指就无法洗澡。要进入大海,您需要一双适合石头的鞋子,否则您可能会带着石膏离开拔摩岛。就像变魔术一样,食堂出售的鞋子价格是旅游商店鞋子价格的三倍。亮点是食堂师傅的服务态度。由于海滩上没有手机信号,我让他帮我叫出租车。他满不在乎地把我带到一公里外的小酒馆,告诉我他的卡已经用完了。也就是说,在一家至少有 5 名员工的公司中,没有一个人是
电话就好了。但当我们第一次出现在海滩上时,他追着我们要钱三十欧元的日光浴床......